Kizil Moskova

Bulgakovun 1920lerde yazdigi öykü ve köse yazilarinin temel konusu kültür ve insan iliskileridir.Rusyanin yönetimini ele gecirmis olan Bolseviklerin ülkenin ekonomisini, güvenligini ve kendi iktidarlarini ayakta tutmaya calistigi bu dönemde, yeni bir kültür de ortaya cikmaya baslar.Bürokraside, orduda, sanat kurumlarinda eski kültürle yeni kültür karsi karsiya gelmis ve bu karsilasma cogu kez ürkütücü ve gülünc durumlara yol acmistir.Bulgakovun sivri dilini tutmadigi ve tutarsizliklari alaya aldigi, derin gözlem yüklü bu metinler yönetimle neden anlasmazliklar yasadigini da berrak bir sekilde sergilemektedir.
Moskovayi en son bundan en cok alti ay önce görmüs olanlar simdi kenti taniyamazlar; Yeni Ekonomi Politikasi Moskova halki artik kisaca NEP diyor buna öylesine degistirdi onu.
Adim adim basladi bu... az az... Sagda solda tahta perdeler kaldirildi, arkalarindan uzun bir aradan sonra tozlu, donuk dükkan vitrinleri görünmeye basladi. Bosaltilmis yapilarin derinlerinde lambalar yaniyor, onlarin isiginda hayat kipirdiyor Civiler cakiliyor, mihlaniyor, tamiratlar yapiliyor, icleri malzeme dolu sandiklar, kutular aciliyor. Yikanip temizlenmis vitrinler aydinlatilmis.Sergilerin üzerinde yuvarlak, güclü lambalar yaniyor ya da vitrinlerin cevresinde parlak isiyan borular var.
Yoksul düsmüs Moskovanin bunca mali hangi gizli hazinelerden cikardigini anlamak olanaksizdir. Ama bulmus ve hepsini bol bol aynali vitrinlere bosaltmisti, tezgahlara yigmisti.