Tartuffe-Tartüf

Bazi yalandan yigitler olur, yalandan sofu dahi bulunur, diyor Cléante, Tartuffete.
Molirein basyapitlari arasinda sayilan bu ünlü oyun, sahte bir sofunun dindarlik kisvesi altinda
gözünü boyamayi basardigi zengin bir burjuvayi ve ailesini nasil felaketin esigine getirdigini
anlatiyor.
Ahmed Vefik Pasa bu eseri Tartüf basligiyla ve orijinali gibi manzum bicimde tercüme etmistir.
Kaynak metindeki aksiyona sadik kalmis ancak bazi ifade, gönderme ve sözcükleri ya hic
cevirmemis ya da tüm imkanlari kullanarak yerellestirmistir. Böylece asil metindeki kimi baskin
unsurlar puslanirken; Türk toplumuna, gelenek ve göreneklerine daha uygun yenileri ya da
benzerleri ortaya cikmistir. Kisacasi; esas olay örgüsü ile karakterlere sadik, buna mukabil asil
metinden ayri addedilemeyecek bagimsiz bir Molire eseri yaratmistir.
Sahneye tasidigi olayin canliligi, kullandigi dilin zenginligi ve islekligi, en önemlisi baska bir din ve
topluma mensup karakterler üstünden dönemin Osmanli toplumunun özelliklerini yansitma becerisi,
Pasanin Tartüfünü günümüz okuruyla yeniden bulusturma cabamizin temelini olusturuyor.
Öte yandan; dil yasayan bir organizmadir, dis etkilere fazlasiyla aciktir, kolayca bicim degistirir. Tam
da bu yönüyle Ahmed Vefik Pasanin ilm calismalarinin büyük bölümünün konusunu teskil etmistir.
O, hazirladigi lügatlerde unutulmus, ihmal edilmis ya da tarihin derinliklerinde kaybolmus Türkce
kelime, deyim, deyis ve atasözlerini günisigina kavusturmus; bunlari -tipki Tartüfteki gibi
-eserlerinde kullanarak dili hem canlandirmaya hem de zenginlestirmeye calismistir.
Bu kitap da onunki kadar engin olmamakla beraber benzer bir gayretin ürünü. Dileriz okuruna hem
keyif verir hem de farkli bakis acilari kazandirir.