Geri Gel Ey Osmanli

Osman Gazi bir gün rüyasinda Seyh Edebalinin koynundan bir ay dogdugunu, yükselip kendi koynuna girdigini görür. Göbeginden bir agac cikar. Dünyayi tutan gölgesinde daglar vardir. Her dagin dibinden sular cikar. Sulardan kimi icer, kimi bahce sular, kimi cesme akitir.
Ne mutlu bize ki, kitalara gölge salan Osmanli agaci gün geldi, kesildi. O yitirdigimiz agac nasil bir seydi Ruhu üc kitaya hangi sirli yollardan dallarini uzatmis, gölgesinde 72 milleti bir insanlik bahcesi halinde hangi iksirle yasatabilmisti Osmanli sevinci bir daha yasanabilir, bir baska deyisle Osmanli geri gelebilir miydi
Mustafa Armagan Geri Gel Ey Osmanlida bize yalniz tarih anlatmakla kalmiyor; bir yandan tarihi bugüne dogru cekerken, bugünü de tarihe asina kilmaya cabaliyor. Osmanliya dönüs, ona göre Osmanlinin tekrar var edilmesi gibi zamanin disina cikmayi teklif eden ütopik bir cagri degil; Osmanlinin miras biraktigi ruhla onun yarida biraktigi ve yoklugunda üzerimize borc kalan misyonu devam ettirmeyi kastediyor. Yazarin cagrisi aslinda bize
Geri gel ey Osmanli Asirlarin yirmi birincisi senin sesini, durusunu ve yürüyüsünü bekliyor. Zulüm tarlasina dönen dünyada kurtlara kurtluklarini hatirlatacak ve mazlumlarin elini tutacak isik senin yüksek alninda parliyor cünkü.