Emevler Döneminde Din Istismari

Ilerlemeci-pozitivist anlayisin temel tezi din ve din olanin hurafeler oldugu, bilim ile teknolojinin ilerlemesiyle dinin asamali olarak ortadan kalkacagi seklinde idi. Bu tezin bilimsel bir tespit degil de bir temenni oldugunu söylemek zor olmayacaktir. Bunun göstergesi de ilah dinlerin yani sira beser dinlere olan ilginin devam etmesi; dinin, bireyin yasaminin yani sira toplumsal degisim ve dönüsümdeki etkisi ya da rolünün bir sekilde sürüyor olmasidir. Baska bir gercek ise tarihin her döneminde oldugu gibi günümüzde de din istismarinin sinir tanimadan muhtelif amaclara dönük olarak farkli sekillerde devam etmesidir. Bircok kisi, grup, siyas lider, iktidar ve devletin -dine inansin ya da inanmasin- dinle bir sekilde iliski kurmasi ve onu cikarlari dogrultusunda zaman zaman bir arac olarak kullanmasi bu baglamda degerlendirilebilir. Elinizdeki kitabin birinci bölümünde genel olarak din istismarinin anlami, tespit imkani, tarihi, sebep ve sekilleri gibi teorik konularin yaninda Emev Devletinin kurulus safhasinda din ile olan iliski bicimi ve nedenleri üzerinde durulmaktadir. Sonraki bölümlerde ise söz konusu devletin yapilandirma ile isleyis asamalarinda din ve din olanla iliski bicimi ele alinmaktadir.