Vrijheid van doorvoer in het internationale investeringsrecht

De monografie concentreert zich op de energiedoorvoerwet en beschouwt het specifieke voorbeeld van het Baku-Tbilisi-Ceyhan Pipeline Project. Dit is een pijpleiding voor ruwe olie die door het grondgebied van Azerbeidzjan, Georgië en Turkije loopt. Ten eerste worden de relevante bepalingen over energiedoorvoer in verschillende internationale verdragen onderzocht, zoals het Verdrag van Barcelona uit 1921, GATT 1994, Verdrag inzake het Energiehandvest (ECT) en het ECT-protocol inzake doorvoer. Het legt de nadruk op de verstrekte definities en neemt de verschillen waar. Het juridische kader van het project omvat internationale overeenkomsten die speciaal aan deze pijplijn zijn gewijd. Door middel van de analyse van het genoemde juridische kader identificeert het document de essentiële problemen die zich kunnen voordoen bij de toepassing van die instrumenten, namelijk mogelijke conflicten met het internationaal publiek en nationaal recht. Het werk past verder de verdedigingen toe die traditioneel worden gebruikt in de investeringsgeschillen op de gegeven situatie. Hoewel het document over het algemeen de nieuwste ontwikkelingen van het internationale investeringsrecht ondersteunt, plaatst het vraagtekens bij de verenigbaarheid van bepaalde aspecten van de kaderovereenkomsten met de traditionele noties van internationaal publiekrecht.

Natia Lapiashvili, LLB (Universidad Estatal de Tbilisi, Georgia), LLM (Facultad de Derecho de Riga, Letonia), Candidata a Doctorado (Universidad de Basilea, Suiza).