Han ve Hayki

Sadece sessiz ve derin nefesler vererek o anin sokunu yasamaya calisiyordu. Yavas yavas akan gözyaslari,
yanaklarindan akip tenini yakmaya baslamisti. Yüreginde yanan bir alev, onun nefes almasini zorlastiriyordu. Tek basina oturma odasinda dakikalarca gözünü ayirmadan bir noktaya bakip, sadece bu yasananlarin gercek olup olmadigini sezmeye calisiyordu.