Ölü Canlar

Gogolün ilk kez 1842de yayimlanan romani Ölü Canlar, 19. yüzyil Rus edebiyatinin basyapiti niteligindeki eserlerinden biridir. Yazarin Dantenin Ilahi Komedyasindan esinlenerek üc cilt olarak tasarladigi eserin ilk cildi sansür komitesinden büyük elestiriler alir, ikinci cildi ise agir bir bunalim döneminden gecen Gogol tarafindan yakilir, birkac kez yeniden yazdigi bu bölümler sonradan yayimlanir, ücüncü cildiyse hic yazilamamistir.
Düzenbaz Cicikov, zengin olmak hayaliyle kurguladigi süpheli planini uygulamak üzere yerel toprak agalarinin hayatta olmayan kölelerini kagit üzerinde satin almak icin kasaba kasaba dolasir. Gogol, okuyucuya Cicikovun serüvenlerini aktarirken aptalligiyla, acgözlülügüyle, mülkiyet hirsiyla ettigi alay Rus toplumunun ahlaki eksikliklerini ve bireylerin zaaflarini ortaya koyar.
Ölü Canlarin bu ilk cildinde dönemin Rus toplumunun derinliklerine inerek sosyal iliskiler agina isik tutan hiciv niteliginde bir toplumsal elestiri, bir epik siirdir. Gogolün keskin gözlem yetenegi ve karakter analizlerindeki derinlik eserin her sayfasinda kendini hissettirir. Ölü Canlar, yalnizca bir roman degil ayni zamanda Rus toplumunun aynasidir.
Gogolün kahkahasinin ardinda görünmez gözyaslari hissedersiniz.
Aleksandr Puski