Het dieet van subantarctische en antarctische pelsrobben op Marion Island

Het bestuderen van het dieet van roofdieren op zee is belangrijk voor het begrijpen van de verspreiding, abundantie en seizoensvariatie van prooisoorten. Voedingsonderzoek naar Arctocephalus tropicalis en Arctocephalus gazella is belangrijk voor het beoordelen van hun rol als roofdieren in de Zuidelijke Oceaan. Van april 2006 tot maart 2010 werden 764 uitwerpselen verzameld uit kolonie A. tropicalis bij Kaap Davis, terwijl 659 uitwerpselen werden verzameld uit kolonie A. gazella in de Watertunnel-stroom van april 2006 tot maart 2010. Harde overblijfselen zoals otolieten van vissen en lagere snavels van koppotigen werden gebruikt voor de identificatie en kwantificering van prooien. . Het dieet van Arctocephalus tropicalis bestond uit drie diergroepen (vissen, koppotigen en schaaldieren, terwijl het dieet van A. gazella bestond uit vier diergroepen (vissen, koppotigen, schaaldieren en zeevogels). Tijdens het onderzoek droegen vissen aanzienlijk meer bij dan andere prooien op beide pelsrobben. Beide soorten voedden zich voornamelijk met vissen van de familie Myctophidae, die een numerieke abundantie van 98,9% in uitwerpselen vertegenwoordigde voor beide soorten pelsrobben samen.

Nonkoliso Mgibantaka obtuvo una licenciatura y honores en Ciencias Biológicas en el Departamento de Zoología y Botánica de la Universidad Walter Sisulu y una maestría en Zoología en la Universidad Metropolitana Nelson Mandela. Actualmente trabaja como Curadora en el Instituto Sudafricano de Biodiversidad Acuática (SAIAB).