Salondaki Kisiler

Salonda oturuyorlardi; biri, diger ikisinden biraz uzaktaydi. Bu ayrinti o günden sonra da hep böyle oldu. Onlari her gördügümde o üc kadindan ikisi daima birlikte oturur, ücüncüsü biraz mesafeli dururdu.
Her sey bir aksam, simseklerin caktigi sirada, Buenos Airesin müreffeh bir sokaginda on yedi yasinda bir kizin karsidaki evin salonunda üc ince, dalgin gölgeyi görmesiyle baslar. Sonra kiz merakla bu kadinlari izlemeye koyulur, onlar icin türlü türlü hayatlar uydurur; onlarin kimi zaman gizemli bir sucun ortaklari, kimi zamansa intihara meyilli, sorunlu ev kadinlari olduklarini düsünür. Neyin gercek neyin hayal ürünü oldugu kestirilemeyen bu halüsinatif atmosferdeki gözlemin saplantiya dönüsmesiyse kacinilmazdir.
Langenin hayal gücü, arzunun, ev ici mekanin, gözlemciligin ve kadin yalnizliginin tekinsiz kesfini 20. yüzyilin basyapitlarindan biri kiliyor.
Ressamsi nitelikleri siirsel imgelerle birlestiren Langenin düzyazisi zenginlik dolu.
The Guardian