Umami

Nurarikli, Serendipli degil ama, edebiyatimiza Ingilizcedeki serendipity cagrismayla ayak basti -hic beklenmedik bir anda, umulmadik yerde kesfedilen bir deger...
Her seyi -konulari, kurgulan, üslubu, söz varligi kullanimi, konusmalari- hep kendine özgü. Zihni, gözleri, ruhu, hayal gücü bu denli özgün yazarimiz o kadar az ki... Mitolojik ve edeb atiflarinda bile baska hic kimseyi andirmiyor. Nurarikli, kendi kisisel mitolojisini var ediyor -kahramanlariyla, olaylariyla, imge ve simgeleriyle.
Bir büyücü Nurarikli hem sihir var onda hem keramet. Ustaca bir minimalizmle genis bir cografya yaratiyor, incecik fircalarla carpici kisi lik ler, daracik soluklarla beseri bir destan... Bu dinamik eserde dogal bir virtüöz, güclü bir ruh, özgün bir estetik var.
Talat S. Halman
Calistigim bir ciltlikte yillar önce, sikintidan camasir makinesinde bir kirmizi corabin devinimlerini izlemistim iki saat boyunca, demisti, bizim danslarimiza benziyordu. Kirmizi elbisesiyle üc dört erkekle birden yaptigi dans gözümün önüne gelmisti. Bir gün sivil toplum calismalarimiz bitince beni elimden tutarak o karanlik magara gibi gece kulübüne götürmüstü. Biraz sehir disinda bir yerdi. Kapida parolayi söyledi. Benim duymama aldirmadan. Hernando...