Kalbimin Üstünde Bir Avuc Günes

Nuri Pakdilin tiyatro eserlerinde, insanin Tanriyi unutmasina bagli olarak yasadigi tedirginlik, düstügü buna-lim anlatiliyor. Sematik bir özgürlügün insana bir sey kazandirmadigi hatirlatiliyor. Bu kitaplarin bize tuttugu aynada, insan ve toplum gerceklerini, yerli düsünceden uzaklasarak karanliga nasil kostugumuzu görüyoruz.
Cagin her cikmazinin temelinde hep Tanritanimazlik sorunu yok mu Tanriyi unuttu cagin insani, en cok da Tanriyi unuttu. Iste burada ortaya cikiyor tiyatronun özgörevi Tanriyi insana yeniden duyumsatmak. Yeni-den insani göge baktirmak, gökle yer arasinda iliski kurdurmak.
Kalbimin Üstünde Bir Avuc Güneste, mekan, MEZBAHAdir. Ve toprakta kanin kurumadigi bu mezbahada, TANIK, Öldürülenlerin kalp atislari eklenir benimkilerine der. Gercekten öldürülenlerin kalp atislari eklen-miyorsa bizimkilerine, bir ölüden farkimiz kalir mi