Gizli Mabed

Görünmez bir kabusun önünden kacar gibi gözlerimi ogusturdum. Üzerinde temiz martilarin ucustuklari koyu Prusya mavisi denize baktim. Karsi sahil mor tepeleri, beyaz yalilari, koyu nefti agacliklariyla sanki ebedi bir keyif uykusuna dalmis gibiydi. Fon Sadristaynin uzv istirahatinden, her anina mantikla hesap karisan saadetinden, camasir yikayan, yemek pisiren, tahta silen, kundura boyayan askindan tiksiniyordum. Ta orada... Su kücük yalicikta müsrif, hesap bilmez, saz benizli, narin, sik bir kadinla borc icinde, manevi, maddi istiraplar icinde... Tabiatin uyusuk süknu karsisinda sessiz, mahmur yasamak daha tatli degil miydi