Cepheye Ko¿an At

K-z-l -im-ekler, solucanlar gibi k-vr-l-yor, rüzgâr tozu toprä- savuruyordu. Süvariler, birer gülle gibi yere dü-en yämur damlalar-ndan s-r-ls-klam halde atlar-na bindiler. Alay komutan-n-n "-leriii!" demesiyle Karayel, bir rüzgâr gibi esti ve kavaklar-n aras-ndan görünmez bir yel gibi geçti. Kur-unlar v-z-ld-yor, atlar-n nallar-ndan ç-kan gürültü, bir hayk-r-- gibi etrafa dä-l-yordu. Top gülleleri süvarilerin ortas-na, önüne ard-na dü-üyor, kimi atlar aç-lan gediklere yuvarlan-yor, askerler topräa kar---yordu.
Derken bir patlama daha oldu ve Karayel kendini bir anda yerde buldu. Kar-- tepeden gelen bir top güllesi, önünde koca bir gedik açm--, Karayel aç-lan çukura yuvarlanm--t-. -arapnel parçalar- saplanan bedenini kald-rmaya çal---rken s-rt-nda Mehmet Efe'nin olmad---n- fark etti. Etraf-na bak-n-nca sahibinin biraz ileride toprä-n koynunda ac-yla yatt---n- gördü.
Ömür Kurt, Sakarya Muharebesi'nden dü-man-n yurttan at-lmas-na kadarki süreçte Millî Mücadele'ye kat-lan bir at-n öyküsünü, tarihi gerçeklere dayanarak, e-ine az rastlanan bir bak-- aç-s-yla anlat-yor.