Agaclarin Rüyasi

Cünkü arkadasligi asktan ayiran incecik bir cizgi vardi. Bunu senden ögrenmistim. Insan ne kadar severse sevsin askin hep ötekisi olarak kaliyordu. Ask hayran olunan birine duyulan sonsuz bir arzuydu, ama bu sonsuzluk, nasil bir sonsuzluksa, kisa süre icinde bitiveriyordu. Gün geliyor, önünde sonunda insan aski hep kendine feda ediyordu. Ama arkadaslik öyle degildi. Arkadaslik, icine girip yerlesilen sonsuz bir hayranlikti. Ve ne tuhafti ki insan orada hep kendisi, hep iki kisi olabiliyordu. Insanlar en cok arkadas olduklarinda agaclara benzerlermis cünkü Nihan. Hem her seyiyle biricik, bir basina kendisi hem de ayni anda tipki digeri gibi. Füsun ile Nihan, Büyükadanin sicak yaz aylarinda adadaki kapali evlere girmeye baslarlar. Nihan evlerden elinde eski birer saatle, bitap halde cikar. Iki yakin arkadasin gerilimli macerasi metruk Büyükada Rum Yetimhanesine dogru ilerler. Füsun ile Nihani yetimhaneye cagiran, zamanda sakli bir sir vardir. Füsun bu sirri aciga cikarmaya calisirken Nihan iki yetimin hayaletinin arkasindan sirra kadem basar. Agaclarin Rüyasi adada, agaclarin kuytu losluklarinda okuru merakla, gercekle hayal arasinda dolastiran büyülü bir roman. Iki genc kizin dostlugu, aski, cinselligi, kimliklerini kesfedislerinin hikayesi Oylum Yilmazin usta kaleminden