De Molecule van het Leven - Endosymbiotische Archeologische Digoxine

Endogene digoxine is gerelateerd aan de pathogenese van Schizofrenie, maligniteit, metabool syndroom X, auto-immuunziekte en neuronale degeneratie. De mogelijkheid van endogene digoxinesynthese door op actiniden gebaseerde primitieve organismen zoals archaea met een mevalonaatweg en cholesterolkatabolisme werd overwogen. Een actinide afhankelijke schaduwbiosfeer van archaea en viroïden in de bovengenoemde ziektetoestanden wordt beschreven. Metaalactiniden in strandzand zijn gepostuleerd om een rol te spelen in de abiogenese. Een hypothese van cholesterol als het oeroude prebiotische molecuul dat op actinide-oppervlakken wordt gesynthetiseerd met alle andere biomoleculen die daaruit voortkomen en een zichzelf replicerend cholesterol-lipide-organisme als initiële levensvorm wordt gepresenteerd. De archaea bestaat als een endosymbiont in de menselijke cel en kan worden beschouwd als een cellulaire organel. De endosymbiotische archeologische digoxine houdt zich bezig met zowel de celregulatie als de neuro-immuno-endocrine-genetische-metabole regulatie. Het kan worden beschouwd als de belangrijkste molecule van het leven en de sleutel tot de menselijke biologie.

Dr Ravikumar Kurup is the Director of the Metabolic Disorders Research Centre, Trivandrum.