Disi Örümcek

gözlerini ta icinden, iyice gördü. Geceleyin denizlerin derinligi gibi hem kapkaraydi, hem de yine o derinlik gibi siyah ve nemli bir nurla parliyor; koyulugu, kuytulugu gönlüne latif bir uyku baslangici gibi rahatlik duyuruyordu. Bu gözler dinlendirici, yumusak ve bir yaz ikindisinde panjurlari indirilmis bir oda kadar süknet vericiydi Insana temiz bir yataga uzanmak, tatli düsüncelere dalmak, güzel siirler ve besteler dinlemek, cicekler koklamak ve temasi zevkli bir seyler oksamak arzusu veriyordu.
Refik Halid Karay, 1950lerin basinda, Arabistanda Türk Konsolosluguna atanan bir katibin esi olan Nurperi ve onun cazibesine kapilan farkli karakterlerin ic dünyalarini dönemin yerel ve sosyal yasantisindan renkli kesitler vererek anlatiyor. Disi Örümcek, kadin erkek iliskilerinin ve taraflarin birbirlerine karsi bakis acilarinin irdelendigi, güven, hirs, ask, tutku ve nefret temalarinin islendigi, sinema filmi tadinda sürükleyici bir roman...