BLADEREN VAN HAKVRUCHTEN ALS EIWITSUPPLEMENT VOOR SCHAPEN DIE MET VOEDSEL VAN LAGE KWALITEIT WORDEN GEVOEDERD

Er werden vier experimenten uitgevoerd om de invloed van acht heesterbladeren op de vertering, de stikstofretentie en de ruminale verteringskenmerken door schapen te evalueren. In het algemeen werden in alle experimenten slechts weinig variaties in nutriëntenopname, nutriëntenverteringscoëfficiënten en N-retentie waargenomen tussen schapen die werden gevoederd met diëten met M. sativa-hooi en schapen die werden gevoederd met diëten met verschillende gehalten aan heesters. Dezelfde reacties werden waargenomen in de pensfermentatieparameters van schapen en gegevens voor verteerbaarheidswaarden: a, b en c waarden en effectieve afbreekbaarheid van droge stof, ruw eiwit en neutrale detergent vezel van individuele voedergewassen. Hoewel alle struiksoorten een hoog gehalte aan ruw eiwit bevatten, leken de plantaardige secundaire verbindingen in de snoeiafval de voedingskwaliteit te beïnvloeden, waardoor de voeding van schapen die gevoederd werden met een verschillend gehalte aan snoeiafval werd verminderd. Inheemse struiken die groeien in semi-aride gebieden in het noordoosten van Mexico kunnen echter een economisch alternatief vormen voor schapen die gevoederd worden met ruwvoeder van lage voedingskwaliteit.

Hoogleraar aan de Universidad Autónoma de Nuevo Leon, Departement Voeding, Faculteit Biologische Wetenschappen. Zijn voornaamste onderzoeksgebieden houden verband met de voedingsecologie van herkauwers.