Hayat Kaldigi Yerden

Suratima su carpiyor, biraz balkonda oyalaniyorum. Gecenin serinligi iyi geliyor. Circirlarin tarazli ötüslerinden biliyorum yazin bitmekte oldugunu. Yazdiklarim Benim olmayan bir hayattan digerine sürüklenmelerim; bütün bunlarin gercekten yasandigi bir boyut oldugundan neredeyse eminim. O boyutta sahidi olduklarimin tebligcisiyimdir belki de... S. Didem Keremoglu meselesi olan bir yazar. Hesap yapmadan, ilginc olma kaygisi gütmeden yaziyor. Yalin yazmayi yani zor olani seciyor. Özgün bir öykü dili oldugu kuskusuz. Bir yazarin Ihtiyaci olan üc seye, deneyim, birikim ve hayal gücüne sahip. Öyküleri de tipki kullandigi dil gibi baskaldiriyor... Cemil Kavukcu Dil konusunda oldukca özgür ve cesur bir öykücü S. Didem Keremoglu. Dille oynarken anlami elinden kacirmiyor, bu durum onun dil-anlam baglamindaki caliskanligi kadar arayisim da gösteriyor. Iyi bir öykü yazarinin dilin icinde kalip, tekrara düsmemesi gerektigini duyumsatan bu arayis, Keremoglunun kendine yol arkadasi olarak sectigi yazarlari duyumsatiyor Hülya Soysekerci