Farscaya Giris

Hazirlamis oldugumuz Farscaya Giris kitabi her seyden önce bir bakis acisi denemesidir. Alanin uzmanlari tarafindan yapilmis degerli calismalar elbetteki az degildir. Her tür metin farkli yöntemler uygulanarak kavranabilir. Dil ögrenimi de mutlaka öyledir. Gramer, dilin mantiga hitap eden mekanik yönünü teskil ettigi icin matematiksel formüller ve cözümlerle karakterize edilebilir. Semantik, yani anlambilimsel tarafi ise daha cok tasarruf edilirken ortaya koydugu yapidir ki, dil kendini bu yapi icinde gelistirir ve genisletir. O halde, dilin kavranabilirligi, bünyesindeki bu özellikleri tanimakla saglanabilir. Farsca, Hint-Avrupa dil ailesindendir. Dolayisiyla Türkcenin dahil oldugu Ural - Altay dil ailesinden oldukca farkli bir yapi arz eder. Fakat tarih, siyaset, din, kültür ve toplumsal yapi bu iki dili cogu defa yan yana getirmistir. Anadolu sahasi Osmanli Edebiyati metinleri dikkate alininca bir cok eserin Farsca yazildigi gözlenir. Türkce yazilan eserlerde bile kelime bilgisi yaninda Farsca cümle bilgisinin metin cözümlemeleri icin vazgecilmez oldugu görülür. Zira bir misra veya cümlede gecen kelimelerin bir cogu Türkce olsa bile söz diziminin, belki dönemin kültürel hayatinda okunan Farsca eserlerin veya Arap ve Fars toplumunun imparatorluk tebasinin bir kismini teskil etmesi münasebetiyle sentaksin cümle düzeninin zaman zaman Türkce olmadigi görülür. Iste bütün bunlardan hareketle hazirlanan bu eser Klasik Türk Edebiyatinin anlasilmasina bir katki saglamak gayesine hizmet eder. Eser islevsel gramer özeti, ceviri ve Türkce-Farsca mukayeseli tahlil calismasi olmak üzere üc ana bölümden olusmaktadir. Gramer bölümünde, kullanimi yaygin ve fonksiyonu özel olan unsurlar üzerinde yogunlasildi. Cevirinin nesir bölümüne edeb bir ceviri beklentisiyle bakilmamalidir, cünkü mümkün oldugu ölcüde her lafza kendi kurulus olusum mantigi icinde bir karsilik bulmaya calisildi. Mensur metinler üzerinde yapilan tahliller; kelime morfolojik ve cümle yapisi sentaks olmak üzere iki kisimdan olusmaktadir. Eserin sonunda yer alan siir cevirilerindeyse, metnin orijinalindeki siiriyeti muhafaza edebilmek gayesiyle hareket edildi.