Gecti Rüzgarin Mevsimi

Günlerdir her sokagini adim adim geziyor, her binasini uzun uzun seyredip kaldirimlarinda oturuyorum. Siginmadigim gölge, kaldirip altina bakmadigim tas kalmadi. Aradigim her neyse bulamadim hala, kaybettigimin ne oldugunu da animsamiyorum. Analigimin evinin arkasindaki tepeler, onun arkasindaki ova ve daha ötesindeki daglar binalarla dolmus. Insanlar insanlar insanlar... Yerdeki karincalara bakip bakip saysam sayiya gelmezler derdim kücükken, simdi de insan kalabaligini hesaplamanin bir yolu var midir diye soruyorum kendime.