Chirurgische aanpak van het temporomandibulaire gewricht

Het TMJ is een ginglymoarthrodiaal gewricht dat vrij mobiel is, met superieure en inferieure gewrichtsholten gescheiden door de meniscus. Het gewrichtsoppervlak van de mandibulaire condylus en de glenoïdfossa van het slaapbeen zijn bedekt met dichte collageenvezels. Ernstige morbiditeit als gevolg van letsel aan de aangezichtszenuw, littekenvorming of oorletsel kan de mechanische verbeteringen in de gewrichtsfunctie en de verbetering van pijnlijke symptomen overschaduwen. Incisies werden beschreven door Humphrey in 1856 voor condylectomie, Ricdel voor meniscectomie in 1883 en Annandale voor herpositionering van de schijf in 1887. De belangrijkste potentiële anatomische problemen bij kaakgewrichtschirurgie zijn de aangezichtszenuw en de terminale takken van de externe halsslagader. Benaderingen van het gewricht omvatten de volgende: preauriculaire, endaurale, postauriculaire, rhytidectomie, retromandibulaire en intraorale. Idealiter zou de gekozen aanpak het volgende moeten bereiken: maximaliseer de blootstelling voor de specifieke procedure; vermijd schade aan de takken van de aangezichtszenuw, grote bloedvaten (bijv. interne maxillaire slagader en retromandibulaire ader), parotisklier en oor; en maximaliseer het gebruik van natuurlijke huidplooien voor cosmetische wondsluiting.

Dr. Shruti Tyagi, Postgraduierte, Assistenzarzt für Mund-, Kiefer- und Gesichtschirurgie im zweiten Jahr am Institute of Dental Sciences Bareilly, Dr. Niranjana Prasad Indra B Professorin, Abteilung für Mund-, Kiefer- und Gesichtschirurgie, Institut für Zahnwissenschaften, Bareilly.Dr. S. Gokkulakrishnan Professor, Leiter der Abteilung, Abteilung für Mund-, Kiefer- und Gesichtschirurgie.