Gölge Cicegi

Bir sarki dinliyorum, beni eskiye götürüyor; dünden raziyim. Keske hic dönmesem gecmis denen ülkeden. Ne deniyor simdi benim bu ruh halime Melankoli mi Melankoli, hüzünlü olma mutlulugudur. demis Victor Hugo. Gecmise duydugum özlemle hüzünlenmeye, o hüzünle mutlu olmaya gönüllüyüm sanirim. Nasil olmayayim Bildigin eskimisim, kendimi hic de ait hissetmedigim bu devirde. Kaybolmak, bir hikaye olarak kalmak istiyorum cogu zaman. Baska ne hikayeler de vardir kim bilir Ne dersiniz Bir zaman sonra müzayedede sergilenir mi bu hayatlar Kaca satilir ya da Kendini Gecmiste Bulma Sergisi olsun adi. Harac mezat satilsin hikayelerimiz günümüz insanina. Ama ne kimsecikler bulabilsin bizleri ne de anlayabilsin. Bir kirik plak olalim en kuytuda. Ne diyor bir siirinde Özdemir Asaf Seni saklayacagim inan. Yazdiklarimda, cizdiklerimde, sarkilarimda, sözlerimde... Böyle saklanabilsek keske, yazida cizide. Kimse bilmese, görmese. Bir sarki dinliyorum. Adi Gölge Cicegi. Nakarati daha güzel ve anlamli. Artik merak edip de dinlerseniz anlarsiniz ya da tam tersi. Nasilsa acamaz gölge cicegi.