Gögsümdeki Kelebek

Bu prensesin sonsuza kadar mutlu itemiyle bitirdigi bir masal degil, bu size dogruyu iten bir hikaye degil, bu size asik oldugum adamla kendimi guzelce sundugum sonu olan bir roman degil veya bu köreltilmis askimi döktugum bir siir kitabi da olamadi, bu kalbimin sessiz haykirislarinin sikisip kaldigi bir hapsane ve ask sarabini hitap ettigim minigin edebiyatla bulustugu issiz bir kitapcik. Yazarken aklimdaki tek sey göz kapagima agirlik yapan rutubeti kucagimda sevmek istemekti. Klavyeme akan göz yaslarimin ana kalemi olan bu kitabi paylasmak istedim.
Bu kitap mavinin siyaha dönusebileceginin kaniti olmak icin dogdu.
-Simay Kaya
Parmakliklar ardindaki sevgime ulastiginda anladim bir parcamin senden ibaret oldugunu...
Geride kalan kutsanmis suskunluguma, parlamayi unutmus yildizlar eslik etti. Tek panzehirim ise inandigim masallarin incecik boynuna kirmadan sarilmakti. Bir gece sokak göz yaslarini insanlara akittiginda ayak izleri kazindi insanlarin ve sokak yerini günahlara birakti.
Öyle bir rüzgardi ki ask sarabini senin isminle ictigim her saniye aci yüklü bir patika oldu, zümrütten yaslar eksilmeyen yasli sari gözlerime. Ve sansli Afrodit görmezden geldi bizi.
Tipki kelebegim gibi..