Satranc

Böylesine bos bir kafanin bunca cabuk gelen bir ünden sarhos olmamasi düsünülebilir miydi
Hayatim boyunca tek bir düsünceye saplanip kalmis insanlarin her türü hep dikkatimi cekmistir. Cünkü bir insan, kendini sinirladigi ölcüde sonsuzluga da yaklasmis demektir.
Böyle yapay bir sizofreni, böyle bir bilinc bölünmesi, elbette ki normal bir insan icin düsünülemez. Fakat ben her türlü normallikten kaba güc kullanilarak koparilmistim. Bir tutukluydum ve sucsuz yere hapsedilmistim. Aylardir ustaca bir bicimde yalnizligin iskencesini yasiyordum. Icimde biriken öfkemi coktandir herhangi bir seye boca etmek isteyen bir insandim. Bu anlamsiz oyundan baska elimde baska bir sey bulunmadigindan, öfkem, öc alma istegim, fanatik bir bicimde bu oyuna yönelmisti. Kendisiyle tek savasabilecegim, yine kendimdi, öteki Benimdi. Kendime karsi oynarken oyunun akisi icerisinde asiri bir heyecan ve hirs noktasina yükseliyordum.
Satranc Buenos Airese dogru yol almakta olan bir yolcu gemisinde, bir dünya sampiyonuna karsi oynanan birkac el satranc oyunundan Ikinci Dünya Savasi sirasindaki Nazi Almanyasina dek uzanan nefes kesici bir öyküyü konu ediniyor.