Geleneksel Edebiyat Teorisi ve Yunus Emre

Bu eser, geleneksel edebiyat teorisi baglaminda Yunus Emrenin siirlerinin cözümlemesini ve degerlendirilmesini kapsamaktadir. Türkiyede gelenekselci ekolle ilgili yapilan calismalara bakildiginda daha cok felsefe, ilahiyat tasavvuf ve kismen sosyoloji alaninda calisildigi görülmektedir. Bu calismayla ise edebiyat alaninda gelenekselci ekolün sanat ve edebiyat anlayisina yer verilmektedir. Yunus Emrenin siirlerinin geleneksel sanat anlayisi baglaminda degerlendirilmesini iceren ilk calisma olmasi hasebiyle de Yunus Emre calismalarina yeni bir perspektif sunmaktadir.
Kitapta bir taraftan René Guénon, Frithjof Schuon, Ananda Kentish Coomaraswamynin öncülük ettigi ve ardindan onlarin takipcileri olan Titus Burckhardt, Seyyid Hüseyin Nasr, Martin Lings, William Chittick ve diger pek cok arastirmacinin dahil oldugu gelenekselci ekol mensuplarinin ileri sürdügü sanat ve edebiyat ilkelerinin tespiti yapilirken, diger taraftan bu teorik acilima uygun bir sekilde mutasavvif halk sairimiz Yunus Emrenin eseri olan Divandaki siirlerinin geleneksel edebiyat teorisi ekseninde cözümlemesi ve degerlendirilmesi yapilmaktadir. Felsefe, din, tasavvuf, dinler tarihi, sanat, musiki, edebiyat, halkbilimi, psikoloji ve sosyoloji gibi pek cok alanin verilerine basvurulmakta ve genis bir perspektiften konu ele alinmaktadir.