ORFEIDA

ORFEIDA, Ksi-ga Przeznaczenia, jest dzie-em literackim z udziäem kilku autorów, zafascynowanych poezj- i literatur- zarówno dzie- klasycznych jak i charakterystycznych dla obecnych czasów. Zawiera wielopoziomowo-- w-tków i jest po-wi-cona zarówno postaciom ziemskim jak i mitologicznym, i anielskim. Wiersze s- zró-nicowane, niektóre z g--bokim przes-aniem filozoficznym.
Zaczyna si- od modlitwy Wergiliusza na Górze Oliwnej, który w pewnej chwili, sonet 3, mówi:
-wiaty mi przysz-o zwiedzä, -wiaty o których nigdy nie -ni-em
Nigdy nie wiedziäem nawet o ich istnieniu
Tak bardzo odbiegaj-ce od -wiata tego ludzkiego
Który poznäem od podszewki za swego doczesnego -ycia.
-wiaty przenikaj-ce si- nawzajem, labiryntalna rzeczywisto--
Czasem trudno mi si- po-apä, w którym to -wiecie znajduj- si-
Kto- taki jak ja, nie ju- jako cz-owiek, nie jeszcze jako anio-
Zawieszony w pró-ni jak gdyby, tego czy--ca niezmierzonych -wiatów.
W có- to ja jestem, Panie, wpl-tany, -e dany mi -ywot w-ócz-gi
Jestem niczym pielgrzym pokutuj-cy za uczynki w moim doczesnym -yciu
Mo-e zadecydowäe-, Panie, wzbogaci- mnie o do-wiadczenia
Których nigdy nie by-em w stanie dost-pi- w swoim doczesnym -ywocie?
-ywot w-ócz-gi nie znaj-cego kresu swoich podró-y mi dany
Niemniej jednak pochylam czo-a pokornie, Twojej decyzji si- poddaj-.
A potem ju- nast-puje fantastyczna przygoda z poezj- i wieloma postaciami w tym dziele, zapraszamy...