Kekeme Çocuklar Korosu

"Her ac- çekene hayat-n devam etti-ini hat-rlatmalar-ndan nefret diyorum. O anlarda hayat devam etmiyor asl-nda. Sen durdüun anda hayat da duruyor. Ama sen yitirmeye devam ediyorsun."
Bir radyo istasyonunda gece programlar- yapan genç bir adam. Mikrofonun bä-nda gece yar-lar-na kadar hayat hakk-nda savrulan karanl-k ve öfkeli sözler. Fonda doksanl- y-llar var ve bir yandan ak-p duran da o y-llar-n ac-l-, sanc-l- sesleri.
Zaman-n bulan-klät--- gece yar-s-nda radyo, -ehrin farkl- yan-ndan yükselen hikâyelerle doluyor: Yaral- ve yaln-z genç kad-nlar-n, i-çi çocuklar-n, mahcup adamlar-n, çaresiz â--klar-n hikâyeleri.
Genç bir insan-n, karanl-k çöktü-ü anda bälayan kendisiyle ve hayatla amans-z kavgas-. Beklentiler, äklar, hayal k-r-kl-klar-, yüzle-meler, dü-ü-ler ve umut aray---.
Kekeme Çocuklar Korosu, yay-nland--- ilk günden itibaren okurun dünyas-nda derin izler b-rakan kült bir ilk roman. Tar-k Tufan'-n insan-n iç dünyas-na dokunan edebi diliyle tan--t---m-z ilk ve unutulmaz eseri, bir kez daha okurlar-yla bulüuyor.