Eve Bak, Melek

20. YÜZYILIN EN ÖNEMLI ROMANLARINDAN EVE BAK, MELEK ILK KEZ TÜRKCEDE
1949da, on alti yasimdayken, Thomas Wolfeu kesfettim. O, 1938de otuz sekiz yasinda hayata veda etmisti ve benim disimda pek cok genci de edebiyatin sadik birer takipcisi haline getirmisti. Wolfeun dunyasinda her sey kahramanca buyutulmus, ölcusuzdu. Kahramanlarinin yalnizligi, benmerkezciligi ve taskin bilinci, sonsuz bir sekilde surdurulen agit niteligindeki lirik usluba dönusuyordu; bu uslup, epik bir varolusa epik bir Amerikan varolusuna duyulan ham bir özlemle besleniyordu. PHILIP ROTH
Yirminci yuzyil Amerikan edebiyatinin en guclu kalemlerinden biri olan Thomas Wolfe, derin gözlem gucu ve lirik anlatimiyla edebiyatta kendine özgu bir yer edinmistir. Otobiyografik izler tasiyan eserleri, genis bir zaman ve mekan algisiyla bireyin icsel yolculugunu epik bir dille isler. William Faulkner ve F. Scott Fitzgerald gibi cagdaslariyla birlikte Amerikan romanina yeni bir soluk getiren Wolfe, Eve Bak, Melek ile edebiyatta ölumsuzlesmistir.
Bu yari otobiyografik roman, hayalleriyle gercekler arasinda sikisan Eugene Gantin buyume hikayesini anlatir. Kucuk bir guney kasabasinda dogan Eugene, ailesinin catismalari, toplumsal sinirlamalar ve kendi tutkulari arasinda kalmistir. Cocukluk yillarinin melankolisiyle olgunlasan bu genc adam, buyuk bir dunya özlemiyle yanip tutusur.