Historie niesione we ¿nie

Czym jest to, co ci Najbli-sze w -yciu? Co sprawia, -e czasem tak trudno je dostrzec, dotkn-- i zrozumie-, chö jest w twoim sercu i w kädym ümiechu bliskiej ci osoby? I gdzie jeszcze skrywa si- to, co w istocie Najbli-sze w-änie tobie?
Najbli-sze jest najcz--ciej niezauwäalne. Jest w spojrzeniu, ale trudno je dostrzec, poniewä jest równie- samym patrzeniem. Najbli-sze jest trudno s-yszalne. Jest w s-uchu, ale trudno je us-ysze-, poniewä jest równie- samym s-yszeniem. I dotkn-- je niezmiernie trudno. Pomy-le-? Tak samo nie-atwo, gdy- jest samym my-leniem. "No wi-c, gdzie to jest i co to jest to Najbli-sze?" Najbli-szym jeste- zawsze ty sam, najbli-sze jest najbardziej Tob-. Ty jeste- swoim -yciem. Po prostu. I te opowiadania s- po prostu opisem -ycia. Mojego? Twojego? Opisem nie-atwym, bo zawsze nieaktualnym, "pömiertnym", spó-nionym i nie na czasie. Bo potrzeba innego czasu, potrzebne jest pomi-dzy...
S- tutaj tak-e teksty o mi-öci. Nic w tym wyj-tkowego, wszak mi-ö- jest wsz-dzie. I jest tak blisko! Möe dlatego wydaje si-, jakby jej nie by-ö tak by-oby möe -atwiej i wygodniej. Ale mi-ö- jest, a ci, którzy twierdz- inaczej, nie mówi- prawdy. Möe za bardzo umarli? S- to tak-e teksty o umieraniu. W takim samym stopniu s- to teksty o umieraniu jak o -yciu. Co nie obumrze, nie wyda przecie- plonu. To stara prawda. Ledwie znana, dlatego te- najbli-sza.
Przed tob- wysmakowane i starannie skomponowane, poetyckie opowiadania o przemianach, dorastaniu, utracie, metaforycznym spojrzeniu na otaczaj-c- nas rzeczywistö-.