Ilk Aralik

Bir araliga vardik, gözlerimiz birbirimize gercek, sözlerimiz birbirimize ait iken... An gece durup
yorulduk ilk araligin gercegine, var ettigi sen gibi... Dünyayi göz görür, evet ama seni gercegin ilk
araligina kim anlar Anlar da soluna carpan her anin dogusuna var olur... Sebebi olup gögsün
soluna carpan anin, yürüyüp gecmek mümkün mü gercegin sessizligine sessiz kalip ne gözlerinin
yasi ne söz ve ne de bakislarin sessiz yokusa baktigi yer ve sana aitken; ne oldugun ve adin hep
orada durur... Ilk Aralik, sessiz yokus adiminin gercekligidir... Ilk Aralik yasaninca sessiz yokustaki
solugun acilir, basini az yukari kaldirip ve övüncle, bir yönünde de sessiz yokusa bakilan yer vardir;
hep orada durur, sessiz ve tadilmamis solugun... Hep orada durur, soluguma gerek adini yasamak
ve bilmek, gözlerini solugumla anip...
Ugur Tergek