Bir Elif Miktari Elifce

Elif, ayriliklarin birer aci, birer imtihan ve perde.
Elif, gönlümdeki Elif ile yandigim askin Allah oldugunu ögretmisti. Unutma sevgili derttas Allah
yolunda olan askimiz bizi Allaha yöneltir... Her giden sözün sisi, göz arkasinda belirir. Her insanin
icinde, gitse bile mazide izi kalir sevdiklerinin. Her terk edilisimizden bir yara izi acilir kalbimizde.
Acilan yaramizda Elif olursa, tüm acilarimiza merhem olur... O gelmeden Lokman Hekim bile gelse,
acilan yaramiz sifa bulmaz bu yüregimize. Insan ayrilirken cektigi acinin iki katini, sevdigi halde
farkinda olunmadigi zaman yasar.
Sevdigimizi kazanmak icin dünya kadar insan kaybetmisiz. Beni bir o anlardi ama gitti iste, diyesin
gelir bazen... Gelmeyecegini bile bile, gelir belki umudu ile beklemeye devam edersin sonra. Severiz
ama en cok sevdigimize benzeriz.
Kisi sevdiginin ahlakiyla ahlaklanir.
Bu sevenin elinde degildir, sevgi bunu icap ettirir.
Derttas, Kiskanilmadan kiskanirsan, kendi yaptiginla taslanirsin, derdi Elif... Sen seversin ama o
sevmezse; bir simidin yarim kaldigi, iki bardak caydan birinin soguk kaldigi demektir bu ask. Eger,
O sevmese de olur, yeter ki yanimda olsun, dersen, kendi hevesin ile sevmis olursun. Ve
inaniyorum ki bu kitabi okuduktan sonra, sevdigimizi sadece Bir Elif Miktarinca sevecegiz insallah...
Emanetleri, emin olan Allaha emanet ol derttas. Yeniden dualarda ve yazilarimizda bulusmak
dualarimla...