Teolojik Hermenötik

Teolojik hermenötik, Tanri kelaminin tarihle olan iliskisi, Tanri kelaminin bize ulasmasinda vahyin ya da tarihsel hadiselerin aracilik yapip yapamayacagi meselesi gibi konularla ilgili olan bir disiplindir. Yahudi-Hiristiyan geleneginin olusumunda büyük bir rol oynayan hermenötik tartismalarin kökeni, Yunan mitolojileri hakkindaki felsefi ve teolojik yorumlara dayanir. Bununla birlikte, Hiristiyanligin baslangicindan itibaren teolojinin felsefeyi kendi bünyesine dahil etmesinden dolayi, teolojik tartismalardan bagimsiz olarak felsefi hermenötik gelisememistir. Diger taraftan Aydinlanma felsefesiyle birlikte ortaya cikan tarihsel elestiri yöntemleri, modern Hermenötigin ilk adimlari olarak görünürken, artik felsefi hermenötikten bagimsiz bir teolojik hermenötigin varliginin söz konusu olamayacagi anlayisi kabul görmektedir. Bununla birlikte acaba antik hermenötik ve modern hermenötik arasinda bir süreklilikten mi yoksa kopustan mi söz edilmelidir Werner Jeanrond bize bu konuda son derece aydinlatici bir argüman sunar. Jeanrond, adina elestirel hermenötik dedigi yöntemin, hermenötigin bütün tarihi boyunca tutarli bir yol izledigini iddia eder. Bu bakimdan elinizdeki eser, klasik hermenötigin elestiri öncesi bir caga ait oldugu iddiasini cökertmekte ve elestiri öncesi-elestiri sonrasi gibi kategorilerin hatali oldugunu savunmaktadir. Diger taraftan Jeanrond, hermenötigin teolojik anlayisin bütünü üzerinde egemenlik kurabilecek kadar abartilmamasi gerektigini düsünür. Ona göre, hermenötik, sadece Tanri ve beseri gelenek arasindaki iliskiyi anlayabilmemiz konusunda bize yardimci olabilir. Bir baska deyisle elinizdeki eserin gayesi, hermenötigin, özellikle ilahiyatcilarin ufkunu genisletmeye yarayan bir disiplin olarak anlasilmasi gerektigini göstermektir.