Toepassing van Res Ipsa Loquitur op Medische Nalatigheidsgevallen

Veel gevallen van medische nalatigheid vinden plaats in de rechtbank, alleen maar omdat de gewonde patiënten geen bewijs kunnen leveren dat het uitgangspunt van de medische beroepsnorm of de medische dienstverleningsnorm aantoont die zij van de arts en het ziekenhuis hebben ontvangen. Res ipsa loquitur doctrine (het ding spreekt voor zich) of de feiten spraken voor zich die kunnen worden toegepast in gevallen van medische nalatigheid in de rechtbank, hoewel deze doctrine niet in alle gevallen een overwinning garandeert voor de patiënten. Volgens de resultaten van dit onderzoek: (1) blijkt dat met de werking van de res ipsa loquitur-doctrine de bewijslast begint te verschuiven naar degene die in staat is een volledige uitleg te geven en het bewijs verantwoordelijk te maken; (2) res ipsa loquitur moet van toepassing zijn op medische zaken, omdat de patiënt oneerlijk wordt behandeld, als zijn of haar rechten op het gebruik van die doctrine worden ontnomen; en (3) res ipsa loquitur zal de gewonde patiënt helpen, omdat hij of zij geen medische kennis heeft over wat er gebeurt. Als de patiënt deze doctrine niet mag gebruiken, moet dit worden gezien als een oneerlijke discriminatie.

Maestría en Derecho de la Salud (2018) Facultad de Derecho de la Universidad 17 de agosto de 1945 Semarang Indonesia. Actualmente está cursando el Doctorado en Filosofía en el Programa de Estudio del Derecho (S3), Facultad de Derecho, Universidad del 17 de agosto de 1945. Fundador y Director General de Wukir Law Firm Attorneys & Counselors at Law.