Badanali Yüzler

Tüm sesler kesiliyor bir an, sonra paldir küldür iniyorum merdivenlerden. Kat kat yükselip geride kaliyor apartman, kocaman, yüksek, yukarida, babamla orada, tepede. Döne döne iniyorum, kosarak, paldir küldür, kat kat asagi, yere, sokaga. Ufacik firlayip cikiyor, karisiyorum kalabaliga, yürüyorum, yürüyorum, belki de saatlerce... Nereye gidecegimi bilmiyorum, düsünmüyorum, yürüyorum, kalabalikta, erimis, karismis, un ufak yürüyorum, düsünmüyorum, bakiyorum safi... Dedigim dedik babasinin evden kovdugu öksüz, Adam. Herkesin hayranliktan gözlerini alamadigi güzeller güzeli Yildiz. Devrimci, önder, has adam, Arkadas. Büyük aktör, haza beyefendi Amca. Büyük düsünür, insanlarin dert ortagi Roman Yazari. Büyük yatirimlar pesindeki Belediye Reisi. Hukukun büyük üstadi Hoca. Dürüst, kendi halinde Balikci ve onun kücük oglu. Ve birbirine farkli mesafelerde bulunan bütün bu insanlari bulusturan beklenmedik kalp krizi. Yaman Koray, farkli ekonomik ve kültürel ortamlardaki insanlari gözlemliyor. Yardimseverlik, ikiyüzlülük, korkaklik, döneklik, nefret, sevgi, kiskanclik, samimiyet, cesaret insanlarin birbiriyle arasindaki iletisimi yaratan her bir duyguyu, tepkiyi irdeliyor, yüzlerindeki badanayi kaziyip cikarmaya ugrasiyor.