Ankarali Jülide

Kisinin sorunlarindan birisi yasadiklarinin onun icin yazilanin mi yoksa onun kendi icin yazdiklarinin sonucu mu oldugudur. Yazilani yasiyorsa ne yasayacagi önceden belirlenmistir. Kasikta cikan kaderde yazilandir kabulü bunu anlatir. Doga buna karsi durur; aslolan yazilmakta olandir. Yasanan o anki kosullarin sonucudur. Toplum dogadan yanadir.
Kisiye onu kusatan kosullari ögretir. Doga ve toplumun el ele vermesi sonucunda rastlantilarin bile belli bir matematigi olduguna inanilir. Insan ruhsalliginin köklerini toplumsal derinliklerde aramanin önemine isaret eden ruhbilimci C. G. Jungun Manidar TesadüfAnlamli Rastlanti dedigi budur aslinda
Yasamini yazarken evi, ailesi, sokagi, okulu, isi ve kenti kisinin bitisigindedir. Ankara Altilisi romanlari yazari Yildirim B. Dogan önceligi kente verenlerdendir. Ona göre kent canlidir. Üc boyutun arasina sigismis degildir. Bir edimi yansitir. Anlattigi, kentin insan ruhunda bedenlenisidir. Ankarali Nefisede Nefise Ankarayi kesfe cikar. Bu romanda kesfe cikan Ankaradir. Kesfe calistigi ise Jülidedir.
Sonuc, bu kosullarda yazara düsen anlatmak, okura düsen taniklik etmektir. Kurgu Kültür Merkezi Yayinlari okurlarini bir kez daha taniklik etmeye cagiriyor. Tanikliklari kentin zenginligi olacaktir.