Kosmak

Kosmaliydi, daha da kosmaliydi, gücü tükeninceye kadar kosmaliydi. Ortalik kararincaya, insanlar evlerine cekilinceye, böceklerin hisirtilari yükselinceye kadar kosmaliydi. Hatta belki de kimileri cilginca eglenmeye baslayip, kimileri huzursuz yuvalarinda ic cekismelerle bogusmaya baslayincaya, kimileri uyuyamadan yataklarindan kalkincaya kadar kosmaliydi. Daha da iyisi, annesinin gözyaslari unutmaya tutunup dininceye, babasi üzüntü suskunlugunu bozuncaya, kardesi sucluluk duygusundan kurtuluncaya kadar kosmaliydi.Kosmak, okudukca düsündüren, insan ruhunun katmanlari arasinda bizleri dolastiran bir metin. Yildiz Aka, bizlere sadece bir okuma keyfi sunmuyor, ayni zamanda icimize dogru giden bir tramvaya bindiriyor bizleri.