Enver

Naciye Sultan kocasi Enverle vedalasirken, muhtemelen gitme, icimde bir korku var diye yalvaracaktir ve bir daha görüsmeleri nasip olmayacaktir. Pasanin sonraki hayati hep soguk iklimlerde gecmistir ve özellikle Türkistan daglarinda dizlerine kadar gelen karlar icinde yürürken cokca üsüyecektir. Esine, cocuklarina, vatanina ve milletine kavusamamanin derin hüznü ile yine cokca aglayacaktir da. Binlerce kilometre uzaklarda dag baslarinda idealleri ugruna verdigi kavgadan sag salim, dönüp dönmeyecegi de belli degildir. Cebinde ümitlerinin yani sira tasidigi bir vasiyetnamesi ve bir de Kurani Kerim vardir. Enver Pasa sehadetinden önceki en son iki mektubunda karaagactan bahsetmistir. bu geceyi yildizlari sayarak oldukca büyük bir karaagacin altinda geciriyorum. Ah Naciye bilsen söylece seninle Kurucesmedeki sarayimizin köskünün yukarisindaki karaagacin dibini hatirladim derken, sehadetinden hemen önce, önceki mektubunun son satirlarini tarihe gececek sekilde;
.. Hüdanin birligine yavrularimla beraber emanet ederim ruhum efendicigim. Karaagaca cakimla ismini yazdim diye bitirmistir.