Suskun

Zeynep Büsra Özdamarlar sabrin, azmin, tevekkülün ve sükrün timsali bir genc kiz. Dogumundan hemen sonra gecirdigi beyin hasari yüzünden kaslari ve bazi organlari islevlerini yerine getirememeye basladi. Bir dizi zorlu tedavi sürecinin ardindan konusma yetisini de kaybetti ama o asla isyan etmedi. Mücadele etmekten, engelleri bir bir asmaktan vazgecmedi. Bir üniversiteden mezun oldu. Bu yolda onu kiranlar, üzenler oldugu gibi basta ailesi olmak üzere ona destek olan dostlari da oldu. Bu kitabi, yüreklere dokunabilmek, kendisiyle benzer zorluklari yasayan insanlarin duygularina tercüman olabilmek gayesiyle yazdi. Üstelik klavye kullanabildigi tek parmagiyla