Ilmi ve Akli Delillerle Tahkiki Iman ve Namaz

Evrendeki düzen ve ahenk Allahin varligini gösteren delillerdendir. Nasil ki bir harf katipsiz, bir igne ustasiz degilse ucsuz bucaksiz su kainat da
sahipsiz degildir. Mükemmel sifatlari olan Allah Teala bu evreni, cemal ve kemalini görmek ve göstermek icin yokluktan varlik sahnesine cikarmis,
bilincli varliklarin kendisini bilmesini, kendisine man ve itaat etmesini dilemistir.
Fakat iki asirdan fazla bir süredir materyalizm, pozitivizm, komünizm, evrim gibi felsef akim ve düsünceler mana büyük bir zarar vermistir. Bunun
sonucu olarak ahlak bozulma bas göstermis; siyas, sosyal ve ekonomik bagimsizlik yitirilmistir. Bundan kurtulmanin yegane caresi hakik mana ve
gerektirdigi hayat tarzina geri dönmek; böylece meydan okuma gücünü tekrar elde etmektir. Maalesef günümüz Müslümanlarinin mana bakislari
carpik, anlayislari bulanik, onunla iliskileri soguk ve baglari kopuktur. Dolayisiyla Müslümanlar, manlarini Allahin irade ettigi gibi
yasamamaktadirlar. Böyleleri icin man, soyut ve akl bir bilgidir. Halbuki onlar, manin hayat tarzina dönüsmesi gerektigini unutmaktadirlar.
Diger taraftan beser ideolojiler insanin ruhunu maddeye hapsetmistir. Ruhsuzlasan insan ölcü tanimaz hale gelmistir. Iste, namaz insanin doyumsuz
isteklerini frenlemekte; mümine bir kimlik edindirmekte; bu kimligi sürekli tahkim etmekte; kisiyi namaz vakitleri arasinda kalan hayatinda da Allaha
verdigi sözü tutup ahdine riayet eder hale getirmekte; vahiy ile insa etmektedir. Kisi, namaz sayesinde insanilesmekte; kendisi gibi olana, nefse ve
eytana kulluktan korunmaktadir. Namaz ona gercek hürriyeti bahsetmektedir.
Bu kitabin bize ögrettigi sudur man ve namazin biri olmadan digerinin hayat bulmasi neredeyse mümkün görünmemektedir. Zira kalpte bulunan salt
bilgiye man denilememektedir. Kalpte oldugu varsayilan man, kisinin namazi ikamesi ile kuvvetlenmektedir. man, namaz ikame edilmeden kendi
haline birakilirsa zamanla zayiflayabilmekte hatta son raddede yok olabilmektedir.