Bastan Ayaga Güzel

Türkler ve Farslar arasinda Islam öncesinde baslayan iliski, Islamiyetle beraber kuvvetlenir. 11. asirdan 20. asra gelinceye kadar Fars cografyasinin cogunlukla Türk hanedanlari tarafindan idare edilmesi bu münasebetin derecesini gösteren hususlardan biridir. Iki millet arasindaki bu yakinlik, dil ve edebiyatlarina da tesir eder. Islamiyet sonrasi Fars edebiyati, büyük ölcüde Türk hanedanlarinin himayesi altinda gelisir ve kendisinden bir müddet sonra baslayacak klasik Türk edebiyati icin bir kaynak vazifesi görür.
Bastan Ayaga Güzel adli bu calismada klasik Fars ve Türk edebiyatlarinda sevgilinin fiziki özellikleri ile bunlarin ne sekilde tasvir edildigi ele alinmaktadir. Böyle bir inceleme icin Fars edebiyatinin en önde gelen sairlerinden Sirazli Hafiz, Türk edebiyatinin etkisi en fazla ve yaygin olan isimlerinden Bagdatli Fuzl ve yine Türk edebiyatinin en büyük üstatlarindan kabul edilen Istanbullu Bak tercih edilmistir. Bu üc saire ait ikisi Farsca, ikisi Türkce dört ayri divandaki siirleri degerlendiren bu calisma okundugunda, klasik Fars ve Türk edebiyatlarinda güzelin fiziki tasvirinin büyük ölcüde ayni oldugu görülecektir.