Sözcüklerin Kökenlerine Etimoloji Yolculugu

Türk dilinin yazili kaynaklarinda tek baslarina görülmeyen, eldeki yapim eki listelerinde yer alan eklerin yol göstericiligiyle parcalanamaz hale gelinceye kadar inilmesi yoluyla ulasilan köklere nazar faraz kök denilmektedir. Baslarinda birer yildizla gösterilen bu tip kök sözler, Türk dili icin bilinmeyene yolculuk firsati sunmaktadir. Cünkü bu kökler, dilbilimsel gerceklerle varligi acik olan sözler olmasina karsin Türk dilinin VII- VIII. yüzyildan itibaren izlenen kaynaklarinda gecmemektedir. Bu da faraz köklerin, Türk dilinin cok daha eski yüzyillarina ait olduklari anlamina gelmektedir. Bu sözler basli basina birer gizemi isaretlerken bir yandan da Türk dilinin bu kökleri kullanarak nasil söz türettigini anlama olanagi da sunmaktadir. Eldeki bu kitap, Türk dilinin faraz köklerinden biri olan ve gercek anlami yuvarlak olmak biciminde ifade edilebilecek yV- faraz kökünü ve bu kökün türevlerini konu edinmektedir. Türk dilinin, anlamsal düzeyde merkezdeki yuvarlak olmak anlamini esas alarak dönmek, sarmak ve sikmak karsiliklarini gelistirdigi anlasilmaktadir. Bu karsiliklar hem birbirinden temellenmekte hem de birbirini dogurmaktadir. Calismada, bu itibarla yürütülen calismalar sonucu, iki bin üc yüz seksen alti 2386 sözcük yV- köküne baglanmistir. Bu sözlerden bin üc yüz seksen sekiz 1388 tanesi ad; dokuz yüz doksan sekiz 998 adedi ise fiildir.