Sari

Ahmet Tezcan, Kafirndan sonra Sarida bu sefer 1970lerin Türkiyesini resmediyor. Yine Anadolunun siradan insanlari ve siracali saplak, Sari Mahmut esliginde.
Sari Mahmut büyüdü, Imam Hatip talebesi oldu. Kirikkale Kaymakami, 1971 yilinin 19 Mayis töreni esnasinda Imam Hatip Lisesinin bayramini kutlamayinca yok sayilmanin acisini derinden hisseden Sari ve arkadaslari kaymakama bir ders vermek isterler. Ama bunun icin önce biraz cesarete ihtiyaclari vardir...
Sarinin cerceve hikayesinde Muhtira sonrasinin siyasi ve sosyal dokusu var. Romanda, Deniz Gezmis ve arkadaslarinin idamla yargilanmasi, Mahir Cayanin eylemleri, Ülkücü ve Nizamci gencler, siyasi kamplasmalarla ayrilan mahalleler ve bütün bunlarin Anadolu insaninin gözündeki yansimalari cok basarili bir anlatimla bir araya geliyor.
Daha ic ceperde hem Sari ve yakin arkadasi Bildir Ekrem, Korkut Abi ve Imam Hatipin solcu ögretmeni Kadir Hoca ile Anadolunun kavruk cocuklarinin dertleri, hem de söndürülmeye calisilsa da atesinden hicbir sey kaybetmeyen Anadolu tasavvufu samimi bir dille yansitiliyor.
Cerkes Hikmet Usta ve Hikmet Kivilcimli ise bazen Risaleler bazen de Komünist Doktorun yazdiklariyla yasananlara daha üst perdeden bakabilen bilgeligi aktariyorlar.
Daragaci yine doymuyor ama Sari bize insanca yasamanin tadinin baska hicbir seyde olmadigini hissettiriyor, bazen gözyasi bazen de kahkahayla