Islik Calmasini Beceremeyenler

Islik Calmasini Beceremeyenler; yalnizligin aynasina bakan yazarin, o aynada gördüklerini kendine has anlatimiyla olusturdugu on üc öyküden olusuyor.
Dünyadan uzakta olmak ama yine de onun sokaklarinda yürümektir yalnizlik. Hayal kirikliklarinin acilariyla ifade edilmemis yalnizlik; sokaklarda yürüyen o adamdir, o kadindir, o cocuktur Hüzün, yalnizligin hareketidir.
Insanlar aynaya baktiklarinda camin arkasinda kendi görüntülerini görürler. Bu görüntü, parlak yüzeyle karsilasan ve geri sicrayan yansitir. Peki ya aynada gördügümüz biz degilsek
Ötekilerin resmini kendi yüzüne yapistiran yazar; edebiyattaki yalnizligi bu kez on üc karakterin cikmazinda, hezeyanlarinda ve ötekinin görüntüsünde bizlere yansitiyor. Yazarin öyküleri insanlarin yüz dökümü aslinda.
Aynada onu kücük bir nokta halinde görene kadar gazdan ayagimi cekmedim. Ondan, kendimden ve her gün yollara düsüp bu trafikte onca emek harcayarak insanlari tanima gayretimden tiksinmeye basladim. Yanlis olan seyin insanlarda degil kendimde olabilecegini kesfediyordum. Özün bir baska kaybedilme bicimi de hor görülmektir ve bir ögleden sonra herhangi bir kadinin kahkahasinda da yitirilebilir.