Wiedza naukowa

Pojawienie si- nauki poprzedzone by-o ogromnym okresem formacji ludzkiej. Wyst-powanie i rozwój jego aktywno-ci spo-ecznej i pracowniczej, rozszerzanie i wzmacnianie jego relacji spo-ecznych determinowäy popraw- aktywno-ci poznawczej cz-owieka. Produkcja i stosowanie narz-dzi wymagäo znajomo-ci ró-nych w-äciwo-ci mineräów, drewna, a pó-niej metalu. Polowanie na zwierz-ta i ich udomowienie wymagäo poznania miejsc, w których -y-y, struktury ich ciäa, zwyczajów i cech -ycia. We wczesnej fazie rozwoju cz-owieka jego wiedza o rzeczywisto-ci by-a jeszcze niewielka. Mog-y one by- w pe-ni przechowywane w jego pami-ci, przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie. W procesie dalszego rozwoju spo-ecze-stwa, w zwi-zku z rosn-cym spo-ecznym podziäem pracy, praktyka spo-eczna rozszerza si- i staje si- coraz bardziej skomplikowana. Wiedza ludzi jest tak wzbogacona, -e pami-- jednostki nie jest ju- w stanie jej uchwyci- i zachowä. Pocz-tki wiedzy naukowej rozwijäy si- stopniowo, ale stale. W granicach jeszcze nie rozcz-onkowanej cäo-ci wiedzy o rzeczywisto-ci zachodzi- stopniowy proces akumulacji wiedzy w ró-nych obszarach.

Andrey Tikhomirov, uko-czy- Pästwowy Instytut Pedagogiczny w Orenburgu w 1986 roku z wyró-nieniem w dziedzinie historii, nauk spo-ecznych, pästwa i prawa, pracowä jako nauczyciel w szko-ach -rednich i na uniwersytetach oraz redagowä gazety. Publikowä na Biäorusi, w Niemczech, na Mauritiusie, w Rosji i w USA.