Bir Nefes Istanbulda Bir Olmak

Sen kimsin Neyi ariyorsun
Kendini ararken, kendine sorarken, yanindan gecip gidenler... Ayni sehri, ayni sokagi paylastigin insanlar... Birbirimize hic olmadigi kadar ihtiyacimiz varken birbirimizden korkuyoruz. Selamsiz, sabahsiz, yollarda ayriliyoruz... Din, dil, irk, statü, ünvanlar, zenginlik, fakirlik ve nicesi... Ayristigimizi sandigimiz farkliliklarimiz Bir Olmakta bulustugunda neler olurdu Yasamda kendi yolumuzu ararken, korkularimizla mücadele ederken, onlarca farkli yasam tek bir hikaye de, Bir Olmakta bulusuyor. Bir masal, bir umut, kendini sokaklarda, baska yasamlarda izleyecegin bir yolculuk...
Kiz yoruldu sehirden. Sonra bir gün ince uzun minarelerin ardinda günes kizila boyamisken ufku, denize dogru kanat cirptigini gördü bir beyaz kusun...
-Ayse Kulin
-Baska bir mavidir, en yüksegine ucmak istedigim. Erguvandan manolyaya, ihlamurdan selviye, mehtabin en turuncusundan, günesin en sarisina, en mistik pusuyla renk kusagimdir, ruhumu, bedenimi sarmalayan...
-Nermin Bezmen
-Sen hicbir seysin Hayatin hicbir sey Su dünya, koskoca bir hic aslinda Önünde bir cukur duruyor. Atlasan Atlayamazsin. Atlamamalisin. Atlama Kapilarini kapatip kendi hücrene dönmek istersin belki benim gibi... Dönemezsin...
-Cüneyt Özdemir
-O yok sehirden biridir Dersaadet. Saadetle en az ilgili olani...
-Ece Temelkuran
-Ben öldükten sonra baskalari yasayacak diye kiskandigim sehir...
-Beyazit Öztürk-