Levenscyclusbeoordeling van de staalproductie uit ijzerschroot in Iran

Samenvatting De staalindustrie is de belangrijkste energieverbruiker ter wereld. Er wordt jaarlijks een grote hoeveelheid ijzerafval geproduceerd, dat in de staalindustrie zuinig zou kunnen worden gebruikt. Het doel van deze studie was om de milieueffecten van de staalproductie uit ijzerschroot als grondstof te onderzoeken aan de hand van een levenscyclusanalyse (LCA). Voor de uitvoering van LCA werd gebruik gemaakt van Simapro-software en de Ecoinvent-database. Gegevens over het staalproductieproces (grondstoffen, afval, producten en transport) werden verzameld door middel van een vragenlijst van een staalfabriek. De milieubelasting werd gekwantificeerd met behulp van ReCiPe, Cumulative Energy Demand (CED), Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) en water footprints (WF) methoden.De resultaten van de ReCiPe-methode toonden aan dat de terrestrische ecotoxiciteit met een waarde van 14392 kg 1,4-Dichloorbenzeen (1,4-DCB) eq/ton staal en de mariene ecotoxiciteit met 6,2158 kg 1,4-DCB eq/ton staal, respectievelijk de belangrijkste milieueffecten hadden. De laagste milieueffecten van dit proces werden verkregen voor de schaarste aan minerale hulpbronnen en de carcinogene toxiciteit voor de mens. De koolstofvoetafdruk van de staalproductie bedraagt 5,24 ton.

Dit is Ava Heidari, docent en onderzoeker bij de afdeling Milieukunde, Ferdowsi Universiteit van Mashhad (FUM), IRAN. Ik heb 19 Engelse publicaties over milieuwetenschap en nog enkele andere under review papers. Mijn onderzoek is milieuvervuilingssanering en Life cycle assessment.