Yesilcam Günlügü

Turk sinemasinin yuzeyini, dun oldugu gibi bugun de bastan basa kaplayan o kursun rengi benliksizlik, kendi varolus yasalarina bilincsizce ve ahlaksizca sirt cevirmis bir toplum yönetiminin, Turk toplumunun yakin tarihine ait kolektif bir aldanisin sefil sonucundan baska bir sey degildir. diyen Ayse Sasa, 1990 yilinda Turk sinemasi uzerine Dergah dergisinde yayimlanan yazilarinin derlenmesiyle hazirlanan Yesilcam Gunlugunde, sinemanin 60li yillardan beri icine zorla itildigi yavan bir gercekligin kaliplarini cözmeye ugrasiyor. Turkiyede sinemanin degisimine ve dönusumune göz atmak ve sorunlarin kökune inebilmek icin, sanat ve özelde sinema uzerine, butun bir medeniyet birikimini seferber ederek sumullu bir dusunme cabasina girisiyor.
asanin öne surdugu sekliyle Turk sinemasi, medeniyet birikimini gelenek ekseninde kullanmadigi surece bir hikmet sinemasi olusturmayacagi gibi sentez gerekcesiyle Dogu ile Batiyi eklemleyen kof akimlarla da bir kuram olusturamaz.
Yesilcam Gunlugu, Turk sinemasinin gecirdigi surecleri derinlemesine ele alan bir metin olmasinin yani sira istirapli bir arayisin da öykusu.