Albina

O geceden sonra hicbir sey eskisi gibi olmadi. Evimizin bacasindan iceriye bir ates topu atilmisti ve kisa süre icerinde her tarafa sicrayan yangin; birkac ömre sirayet ede ede devam etti.
Tükenmis bir nefesle bulanik bir havuzun icinde cirpinip durduk yillarca. Zorunlu göc mevsimi baslayinca hepimiz sahip oldugumuz kendi adreslerimizi kaybettik bir bir. Bütün mevsimler karakisti bundan böyle. Bekledigimiz tüm istasyonlarda trenler hic durmadan gelip-gecti.
Aradan yillar gecse de hep cok sevdigim anilarin kösesini kivirdim; düstügümde kaldigim yerden baslayabilmek icin. Cikardigim derslere ihtiyac duyarim diye altini cizdim zor günlerin. Yine de icimde bol bol can yaniklari kaldi.
Bir yel esmis gibi gecti ömür dedigimiz zaman araligi. Biz ne kadar cambazlik etsek de sonunda üzerinde yürüdügümüz ömür ipi incelecek ve kopacak. Orasi kesin.
Zamani geldi sanirim, icini anilara doldurup koynumda sakladigim bu defteri artik sana emanet ediyorum. Icerisindeki; bitmeyen alacakaranligi, derinlesen tanimsiz hüzünleri, dinmeyen güz yagmurunu ister sadece sen oku, istersen sayfa sayfa savur gökyüzüne cümle kuslar okusun
Yazar; siklikla gittigi huzurevi ziyaretlerinin birinde tesadüfen tanistigi Melek Teyzenin anilarindaki kelimelerin harflerini yikayarak, yikilmis bir bircok hayatin molozlarini baska diyarlara savurarak gönül dagarciginiza Albinanin gercek yasam hikayesini mentollü bir bulut esliginde sunuyor.