Sabiha

Ilk defa kendime ait odam olmustu. Odadan iceri girince hemen kenarda bir yatak, üzerinde mavi bir örtüsü vardi. Oldum olasi cok severim maviyi; gökyüzünü, denizi bulurum mavide... Bir koltuk, iki sandalye, masa ve bir sömine vardi, duvara uyularak yerlestirilmis. Odun kömür pisligi olmayan, gaz sobasi. Bu ocagin üstündeki rafta dans eden iki biblo Ispanyol kizlar vardi. Bakislari gülüsleriyle sanki mutlulugun zirvesindeydiler. Cok kumasli uzun kirmizi beyaz benekli etekleri savruluyordu. Acaba onlar gibi mutlu olacak miydim Dini, dili, töreleri ayri, apayri kisilerle, o kisilerin vataninda yerim ne olacakti Simdiden özlemistim anacigimi. Iltica istegi kabul olmayacak, belki geri gidecegim, belki de kalip ev hasretiyle, gurbet baskisiyla özlemlerle eskiyip gidecegim. Bir sey bilmiyor, bilemiyor sakin korkak bekliyordum.