Baba Dostu

Burhan Cahit, Atatürk Devri modernlesme cabalarini önemsemis, ekseriyetle sosyal hayat iliskilerini merkeze aldigi romanlariyla yeni nesilleri etkilemis bir yazardir. Ikinci Burhan Cahit ise dogrudan iktidarin resm ve siyasi söylemlerini kullanmis, bunlari yakin tarihi konu ettigi ve Cumhuriyet yillarinin yansidigi romanlarinda politik bir anlatici vasitasiyla dillendirmistir. Gazete sayfalarinda unutulan Baba Dostu romaninda ise evlilik ve ask konularini inceden inceye isleyen Burhan Cahitin resm söylemlerden uzak üslubu ve tavri izlenebilir. Romanda, Avrupada senelerce yasayan genc Feridunun Istanbula uyum saglama asamasi anlatilirken Atatük Dönemi eglence yasami, kadin ve erkek iliskileri, kadinin sosyal hayattaki yeni konumunun cesitli yansimalari okurun dünyasinda nostaljik bir seyahat imkani da olusturur. Asktan kimsenin kacamayacagi fikri romanin temel dayanak noktalarindan biriyken bu fikre paralel olarak bir baska cepheden askta vuslatin kimlere nasip olacagi düsüncesi filizlenir. Romanin sonunda okurun ask emek verenin mi, korkulu düsler görenin mi yoksa eyleme gecmekte teraddüt edenin hakki mi olacagi sorunsallarina cevaplar sundugu da rahatlikla söylenebilir.